to be completed
Het onderzoek valt binnen het domein van vertaalonderzoek (en meer in het bijzonder literaire vertaling). Het beoogt na te gaan hoe met ironie en aanverwante fenomenen zoals parodie, satire en humor wordt omgesprongen.
Die vragen staan centraal: 1) wordt ironie vertaald, 2) hoe wordt ironie vertaald en 3) welke vertaalstrategieën past een vertaler toe bij het al dan niet vertalen van ironie.
Het corpus beperkt zich tot fragmenten uit Spaans-Amerikaanse literaire teksten met een hoog en divers ironisch gehalte. Deze fragmenten worden bestudeerd door middel van vergelijkend tekstonderzoek in drie doeltalen (Engels, Frans en Nederlands).
Ironie is een zeer omstreden categorie; vaak ook bepaalt de gehanteerde definitie de methodologie. eerst wordt dus het ironieconcept duidelijk gedefinieerd en afgebakend. Daarna wordt een werkhypothese over het vertalen van ironie opgesteld alvorens deze wordt toegepast op het corpus. Ten slotte worden een aantal algemene conclusies getrokken.
Dit onderzoek draagt bij tot een beter inzicht in de vertaling van ironie, waarover tot op heden weinig literatuur bestaat. De praktijk leert ons dat ironie (en aanverwante fenomenen) vaak bijkomende problemen met zich meebrengen en een invloed hebben op de kwalitei van de vertaling. Vertalers hebben ongetwijfeld baat bij theoretische formuleringen over het vertalen van ironie en aanverwante fenomenen (zoals parodie, satire en humor).