Tracing change and reaction in the Latin tense system. An empirical analysis of language-internal and language-external influences on the development of morphological innovations and form-function pairings from Early Latin to Early Romance

Verandering en reactie in het Latijnse tijdensysteem. Een empirische analyse van taalinterne en taalexterne invloeden op de ontwikkeling van morfologische innovaties en vormfunctiekoppelingen van het Oudlatijn tot het Vroegromaans
Start - End 
2021 - 2024 (ongoing)
Department(s) 
Department of Linguistics
Research Focus 
Research Period 
Research Language 
Research Methodology 

Tabgroup

Abstract

To fully understand the long development of the form-function pairings involved in the Latin tenses, we must view them as part of a system - a system that relates to other linguistic systems in the Latin language (internal level) and the world beyond (external level). On and across these levels, natural changes (e.g. sound changes, language contact) can trigger reactions in affected systems in an attempt to restore the balance in the community’s potential to communicate effectively. Such a view of language as an adaptive, self-sustaining ecosystem not unlike our natural world, allows the linguist to trace the origins of morphological innovations and the semantic shifts within a linguistic system in any given language. Latin, as a closed-corpus language with natural attestations ranging from the 7th c. BCE to the 9th c. CE, can offer insights into the extent, direction, and velocity such reactional developments can assume in languages of all times and their future. Specifically, this project will assess the correlations - over the course of Latin as a natural language - between the increasing use of morphological innovations in the tense system and their functional competition with ‘old’ forms, the phonological/morphological developments that facilitated them, and ultimately the language-internal and language-external influences that inspired them.

Om de lange ontwikkeling van de vorm-functiekoppelingen binnen de Latijnse tijden ten volle te begrijpen, moeten we ze beschouwen als deel van een systeem - een systeem dat zich verhoudt tot andere taalkundige systemen in het Latijn (intern niveau) en de buitentalige wereld (extern niveau). Op en over deze niveaus heen kunnen natuurlijke veranderingen (bv. klankverschuivingen, taalcontact) reacties teweegbrengen in bepaalde systemen, waarbij de taal het evenwicht probeert te herstellen opdat de taalgemeenschap doeltreffend kan blijven communiceren. Een dergelijke blik op taal als een zich aanpassend, zelfvoorzienend ecosysteem - net zoals de natuurlijke wereld waarin we leven -, staat de taalkundige toe om morfologische vernieuwingen en semantische verschuivingen te volgen in het taalsysteem van eender welke taal. Het Latijn, met zijn gesloten corpus van natuurlijk taalgebruik tussen de 7e eeuw v. Chr. en de 9e eeuw n. Chr., kan inzichten verschaffen in de mate, de richting en de snelheid die zulke reactionele ontwikkelingen aannemen in talen van alle tijden en hun toekomst. In het bijzonder zal dit project de verbanden nagaan - over de hele geschiedenis van het Latijn als een natuurlijke taal heen - tussen het toenemende gebruik van morfologische vernieuwingen binnen het tijdensysteem en hun functionele concurrentie met ‘oude’ vormen, de klankverschuivingen die hen mogelijk hebben gemaakt en uiteindelijk de taal-interne en taal-externe invloeden die hen beïnvloed hebben.

People

Supervisor(s)

Co-supervisor(s)

Postdoc(s)