to be completed
Het Woordenboek van de Vlaamse Dialecten (WVD) is een woordenboekproject dat in 1972 aan de Universiteit van Gent werd opgestart door professor Willem Pée. Het werd opgericht naar het voorbeeld van twee grote zusterprojecten, het Woordenboek van de Brabantse Dialecten (WBD, 1960-2005) en het Woordenboek van de Limburgse Dialecten (WLD, 1960-2008), die aan de Radboud Universiteit Nijmegen (en naderhand ook aan de KULeuven) werden samengesteld. Tot de Vlaamse dialecten behoren het West-Vlaams, het Oost-Vlaams, het Frans-Vlaams en het Zeeuws-Vlaams.
Het doel van het WVD is om de Vlaamse dialectwoordenschat van de eerste helft van de 20ste eeuw te verzamelen, te bewaren en te digitaliseren; de oudste geraadpleegde bronnen dateren van rond 1880. Het taalmateriaal werd verzameld door vragenlijsten uit te sturen naar informanten binnen het onderzoeksgebied (= eigen materiaal). Er werd geprobeerd om in elke gemeente minstens één informant te vinden – een ideaal dat lang niet altijd werd gehaald. Bij dat eigen materiaal werd het taalmateriaal gevoegd dat verzameld werd in ongepubliceerde bronnen (gegevens uit oudere dialectenquêtes) en gepubliceerde bronnen (bestaande dialectwoordenboeken en tijdschriftartikelen).
Het WVD wordt niet alfabetisch uitgegeven, maar in verschillende thematische afleveringen. Die werkwijze is een uitvloeisel van de Wörter und Sachen-methode: met de woorden wordt ook inzicht geboden in de volkscultuur. De thema’s van de afleveringen passen binnen drie grote delen: I. Landbouwwoordenschat, II. Vakwoordenschat en III. Algemene Woordenschat.