The ethics of loneliness

De ethiek van eenzaamheid
Start - End 
2023 - 2028 (ongoing)
Department(s) 
Department of Philosophy and moral sciences

Tabgroup

Abstract

Loneliness, which can be defined as the negative mental states (e.g. sadness, despair) that people experience when they feel that they do not have enough relationships, or not the right kinds of relationships (de Jong-Gierveld, 1987, p. 120), is a widespread phenomenon in many societies. For example, even prior to the COVID-19 pandemic, surveys from Europe and North America reported that 20 to 35 percent of adults between the ages of 65 and 79 say that they are frequently lonely, a figure that rises to 40 to 50 percent among those aged 80 and above (Dykstra, 2009). These statistics are worrisome, as chronic loneliness has been found to contribute to e.g. depression; dementia; and

poor physical health (Cacioppo et al., 2010), with some medical experts arguing that its health effects can be compared to those of smoking 15 cigarettes a day (Novotney, 2019). In addition to this, loneliness takes a heavy economic toll. In the UK, for instance, it is estimated that ill health associated with chronic loneliness costs employers £2.5 billion every year (HM Government, 2018), whereas in the US, Medicare is estimated to spend annually approximately $134 more for each socially isolated older adult compared to an older adult who is not socially isolated (AARP Foundation, 2018).Yet, while the severity of these harms and economic costs makes loneliness prevention and alleviation a highly important topic to study as psychologists and sociologists have long realized, philosophers have paid relatively little attention to it. The aim of this project is to fill this lacuna. Through ethical analysis and reflection on relevant philosophical, psychological and sociological literatures, it will investigate what moral duties private individuals and societies more broadly (i.e. states) have to help protect people from loneliness and to help ensure that people can protect themselves from loneliness.

Eenzaamheid, die kan worden gedefinieerd als de negatieve mentale toestanden (bijvoorbeeld verdriet, wanhoop) die mensen ervaren wanneer ze het gevoel hebben dat ze niet genoeg relaties hebben, of niet de juiste soorten relaties (de Jong-Gierveld, 1987, p. 120), is een wijdverbreid fenomeen in veel samenlevingen. Zelfs vóór de COVID-19-pandemie meldden enquêtes uit Europa en Noord-Amerika bijvoorbeeld dat 20 tot 35 procent van de volwassenen tussen de 65 en 79 jaar zegt dat ze vaak eenzaam zijn, een cijfer dat stijgt tot 40 tot 50 procent onder mensen van 80 jaar en ouder (Dykstra, 2009). Deze statistieken zijn zorgelijk, aangezien chronische eenzaamheid bijdraagt aan o.a. depressie; dementie; en een slechte lichamelijke gezondheid (Cacioppo et al., 2010), waarbij sommige medische experts stellen dat de gezondheidseffecten ervan kunnen worden vergeleken met die van het roken van 15 sigaretten per dag (Novotney, 2019). Daarnaast eist eenzaamheid een zware economische tol. In het Verenigd Koninkrijk wordt bijvoorbeeld geschat dat de slechte invloed van chronische eenzaamheid op de gezondheid werkgevers elk jaar £ 2,5 miljard kost (HM Government, 2018), terwijl in de Verenigde Staten Medicare naar schatting jaarlijks ongeveer $ 134 meer uitgeeft voor elke sociaal geïsoleerde oudere volwassene in vergelijking met een oudere volwassene die niet sociaal geïsoleerd is (AARP Foundation, 2018). Maar hoewel de ernst van deze effecten eenzaamheidspreventie en -verlichting tot een zeer belangrijk studie-onderwerp maakt, zoals psychologen en sociologen zich al lang realiseren, hebben filosofen er relatief weinig aandacht aan besteed. Het doel van dit project is om deze lacune op te vullen. Door middel van ethische analyse en reflectie op relevante filosofische, psychologische en sociologische literatuur zal het onderzoeken welke morele plichten individuen en samenlevingen in bredere zin (d.w.z. staten) hebben om mensen te helpen beschermen tegen eenzaamheid en om ervoor te zorgen dat mensen zichzelf kunnen beschermen tegen eenzaamheid.

People

Supervisor(s)