This project examines political communication in the popular assemblies of the Greek cities of the Hellenistic and Roman periods to offer new insights into the debate concerning the extent of popular political participation. Although inscriptions mention the assembly as part of the decision-making process until the end of the third century AD, scholars have argued that, from the second century BC onwards, the people were no longer able to initiate or debate political legislation and were limited to ratifying decisions taken elsewhere. While a general tendency towards an oligarchic form of government is undeniable, little is known about the internal functioning of the assembly, since the inscriptions, our primary source of evidence, are mostly silent on the political processes whose outcome they document. This project therefore turns to an extensive but hitherto ignored corpus of sources, the rhetorical handbooks. The content of these works shows that learning how to persuade the people in the assembly was an integral part of elite education throughout the Hellenistic and early Roman periods. An analysis of this material, combined with the few assembly speeches still extant, could show that, contrary to current opinion, debate and deliberation were integral aspects of assembly politics in this period. As such, this project has the potential to modify modern notions about the power of the people and the democratic nature of the Greek cities in the Hellenistic and Roman periods.
Dit project onderzoekt de vormen van politieke communicatie in de volksvergaderingen van de Griekse steden van de Hellenistische en Romeinse periodes om nieuwe inzichten te bieden in het debat over de politieke invloed van het volk. Hoewel inscripties aangeven dat de volksvergadering betrokken was in de politieke besluitvorming tot het einde van de derde eeuw na Christus, wordt algemeen aangenomen dat het volk vanaf de tweede eeuw voor Christus niet langer in staat was om politieke besluiten te initiëren of erover te debatteren. Hoewel een algemene tendens naar een oligarchische regeringsvorm onmiskenbaar is, is er echter weinig bekend over het interne functioneren van de volksvergadering. Onze belangrijkste bronnen, de inscripties, geven weinig informatie over de politieke processen waarvan ze de uitkomst documenteren. Dit project richt zich daarom op een tot nu toe genegeerd bronnencorpus, de retorische handboeken. De inhoud van deze werken laat zien dat het leren overtuigen van de volksvergadering een integraal onderdeel was van de opleiding voor elites gedurende de Hellenistische en vroeg-Romeinse periode. Een analyse van dit materiaal toont aan dat, in tegenstelling tot de huidige communis opinio, debat en beraadslaging integrale aspecten waren van het politieke proces in de volksvergadering. Dit project heeft daarom de potentie om de huidige opvattingen over de macht van het volk en het democratische karakter van de Griekse steden in deze periode bij te stellen.