Ik beoog de diachrone studie en reconstructie van de ideeën inzake apostasie (irtidād), blasfemie (sabb) en innovatie (bid‘a) van Ibn Taymiyya (1263-1328), één van de invloedrijkste moslimdenkers in heden en verleden. Om dat doel te bereiken zal gestreefd worden naar een reconstructie van Ibn Taymiyya’s doctrine dienaangaande, alsook naar haar evolutie en diepere achtergrond, zoals blijkt uit zijn eigen geschriften en uit haar confrontatie met de intellectuele en socio-politieke context. Binnen het schier vacuüm van het huidige onderzoek naar dit onderwerp, en binnen het laatmiddeleeuwse socio-politieke kader van symbiose tussen de politieke en religieuze macht in de islamwereld, en de daaraan gekoppelde intellectuele context van verstrengde definiëring van de soennitische identiteit, zal mijn onderzoek op genuanceerde, geïntegreerde en wetenschappelijk gefundeerde wijze antwoorden op de vraag of Ibn Taymiyya terecht hét toonbeeld is van de extreem-soennitische orthodoxie, zoals hij door de meeste westerse geleerden wordt gezien. Daarmee zal mijn studie passen in het breder onderzoek van mijn promotor en kan zij aanzetten tot comparatieve studies, een hulpmiddel zijn in de strijd tegen het moslimterrorisme en een brug slaan tussen de standpunten van academici die Ibn Taymiyya beschouwen als dé vader van het moslimradicalisme, en die van collega’s die daarover anders denken.