What is the difference between magic and miracle? Scholars today believe that it is not possible to reach clear definitions of ‘magic’ and ‘miracle’ capable of answering that question: theoretically, one cannot meaningfully differentiate between the two. However, for Christians of the first centuries and later, the distinction between magic and miracle was crucial. This does not mean they were not sensitive to the fluidity of the spheres of magic and miracle. Rather, they had something to gain from a clear distinction. This project investigates how they made the distinction, how they tried to make it convincing, and why they constructed it. It investigates these questions through the study of the character type of the 'magos' (‘magician’) in Byzantine hagiography (i.e. Christian narratives about holy (wo)men), a promising source that scholars of pre-modern magic have not yet tapped into. Moreover, by taking a literary approach, the project innovates the study of pre-modern magic, which has focused so far on historical aims and methods. Concretely, it will answer the questions above by studying the depiction of confrontations between so-called ‘magoi’ and holy (wo)men in hagiography, to see what kind of image Christians portray of 'magoi' and how they distinguish such figures from the saints. The project aims to show that the portrayal of 'magoi' as impostors and frauds lends the saint religious authority and thereby builds up the identity of the Christian community.
Wat is het verschil tussen magie en mirakel? Moderne onderzoekers zijn het eens dat er theoretisch gezien geen betekenisvol onderscheid kan worden gemaakt tussen de twee. En toch was voor christenen uit de eerste eeuwen en later het onderscheid tussen magie en mirakel cruciaal. Dit betekent echter niet dat ze niet gevoelig waren voor de overlap tussen de twee, maar wijst erop dat ze baat hadden bij een duidelijk onderscheid. Dit project onderzoekt op welke manier christenen het onderscheid tussen magie en mirakel construeerden, hoe ze het bovendien overtuigend konden maken, en waarom ze het construeerden. Het onderzoekt deze vragen a.d.h.v. de studie van het personage van de 'magos' (‘magiër’) in Byzantijnse hagiografie (christelijke verhalen over heiligen), een veelbelovend corpus dat tot nog toe verwaarloosd werd door onderzoekers van premoderne magie. Bovendien is de literaire benadering van dit project innovatief, aangezien studies van premoderne magie overwegend historisch georiënteerd zijn. Het project beantwoordt de vooropgestelde vragen door verhalen over confrontaties tussen zogezegde ‘magoi’ en heiligen te bestuderen, om zo vast te stellen welk beeld christenen creëerden van magoi en hoe dergelijke figuren en hun daden onderscheiden werden van die van de heiligen. Het project wil aantonen dat Byzantijnse hagiografie magoi portretteert als bedriegers om zo de heilige religieuze autoriteit te verlenen en de identiteit van de christelijke gemeenschap te verstevigen.