Dit onderzoek wil een beeld geven van de rol van poëzie in de samenleving van deByzantijnse 11e eeuw. Het vertrekt vanuit een brede sociologische benadering: hoeprobeerde de elite maatschappelijke posities te veroveren of te behouden door middelvan literatuur? Het gebruik van poëzie in onderwijs, liturgie, beeldende kunst, enceremoniën wordt nader toegelicht, en we vormen ons een indruk van lees- enschriftcultuur. Op deze wijze trachten we een aantal vragen te beantwoorden die deteksten ons stellen. Waren gedichten simpele gebruiksteksten of gingen de aspiraties vandeze dichters verder? Was poëzie niet meer dan formele retoriek in verzen, volgens dewetten van het genre, of speelden emoties en inspiratie ook een rol? Welke kwaliteitenstonden voorop in de poëtica van deze dichters? Zo hopen we beter te begrijpenwaarom deze poëzie zo onoprecht, formeel, en verstoken van eenheid lijkt.