Documenting the Bantu languages of the last hunter-gatherer communities of the Mai-Ndombe and Lower Kasai regions (DRC). A pioneering phonetic and laboratory phonological study

Documentatie van de Bantoetalen van de laatste jagersverzamelaarsgemeenschappen uit de Mai-Ndombe en Neder-Kasaï regio's (DRC). Een innovatieve fonetische en laboratoriumfonologische studie

Begin - Einde

2020 - 2024 (lopend)

Type

PhD research

Onderzoeksgroep(en)

BantUGent - UGent Centre for Bantu Studies

DiaLing - Diachronic and Diatopic Linguistics

Onderzoeksgebied

Land/Regio

Taal

Onderzoeksmethode

Language and text analysis

Trefwoorden

Evolutionary linguistics

Bantu historical linguistics

Laboratory phonetics and speech science

Phonetics and phonology

Historical sociolinguistics

laboratory phonology

phonetic documentation

sociophonetics

Tabgroup

Abstract

Linguistic diversity is disappearing (almost) as fast as biological diversity: very soon, we may no longer be able to know the sounds and structures of many of the world's languages. As for sounds, phonetic documentation is thus essential to preserve this disappearing heritage, and to learn more about our linguistic and cognitive evolution. This is particularly crucial in those areas of the world where language density is higher, such as the Democratic Republic of the Congo (henceforth, DRC). Therefore, the first focus of my research is to document the sounds of the “vanishing voices” of the last hunter-gatherers of the Lower Kasai Region of the DRC. These groups, commonly known as “Batwa” or “Pygmy”, live in one of the least well-surveyed regions of the planet, where language loss is particularly fast. Historically, the so-called “Bantu Expansion”, i.e. the southward and eastward spread of Bantu-speaking groups over large parts of sub-Saharan Africa, resulted in the disappearance of pre-existing languages in Central Africa. “Pygmies”, in particular, while often retaining their genetic and cultural identity, have shifted from their ancestral languages to those of the newcomers. Hence, the second focus of my research: the contrastive study of “Batwa” and “non-Batwa” Bantu language varieties, and of their (socio-)phonetic contrast, will contribute to a better historical appreciation of the striking genetics/linguistics mismatch we witness in the tropical rainforest.

Taaldiversiteit verdwijnt snel net zoals biologische diversiteit: binnenkort zullen we niet meer in staat zijn om de klanken, de structuren en het lexicon te kennen van veel hedendaagse talen. Wat klanken betreft is fonetische documentatie dus essentieel om dit verdwijnende erfgoed te bewaren en om meer te leren over onze eigen taalkundige en cognitieve evolutie. Dit is zeker cruciaal voor gebieden waar de taaldensiteit hoger is zoals de Democratische Republiek Congo (DRC). Daarom is de eerste focus van mijn onderzoek de documentatie van de klanken van de “verdwijnende stemmen” van de laatste jagers-verzamelaars van de Neder-Kasaï regio in de DRC. Deze groepen, gemeenzaam gekend als “Batwa” of “Pygmeeën”, leven in één van de minst onderzochte regio’s van de planeet, waar taaldood zeer snel om zich heen grijpt. Historisch gezien zorgde de “Bantoe-expansie”, de zuidelijk en oostelijke verspreiding van Bantoe-taalgemeenschappen over grote delen van Afrika bezuiden de Sahara, voor het uitsterven van voorheen bestaande talen in Centraal-Afrika. De Batwa hebben hun voorouderlijke talen ingeruild voor die van de nieuwkomers, ook al behielden ze hun genetische en culturele eigenheid. Vandaar mijn tweede onderzoekfocus: de contrastieve studie van Batwa en niet-Batwa taalvarianten en hun (socio)fonetische contrasten. Dit zal bijdragen tot een betere historische interpretatie van de opmerkelijke mismatch tussen genetica en taalkunde wanneer het op Batwa aankomt.

Onderzoekers